Светот го уништува фикцијата дека постои некакво право еден да присилува друг.
А ќе го спаси сознанието дека луѓето се еднакви и никој нема право другиот да го присилува. Апсолутно никој, никаде, во никој случај. Особено на масовно системско ниво.
Тоа е разликата помеѓу тиранија и слобода.
Иако слободата е природна совршена состојба, а тиранијата е вештачки креирана и наметната од човек, луѓето се кондиционирани да се плашат од својата и слободата на другиот, и особено од личната одговорност која следува со слободата.
Кога човештвото нема да се плаши од слободата, туку ќе ја прифати, тогаш и ќе ја доживее.
Во денешното турбулентно време, сведочиме кулминација на оваa спротивставеност, каде трката е помеѓу трендот на креирани колективни стравови, кој води кон прифаќање на тотална тиранија, и трендот на просветлување со вистината, кој води кон слободата.
